Woensdag 1 oktober Natasja
Martijn en Evander hadden besloten om deze dag weer naar ons kikkerlandje te vertrekken om hun vriendinnetjes weer te verassen. Om vijf uur s ochtends zijn ze vertrokken, om zondagochtend weer terug te gaan vanuit Nederland naar Brest.
Ik heb de dag gespendeerd met mn nieuwe vriendje. s Avonds gekookt en gegeten met Marco. Verder niet veel bijzonders gedaan.
Donderdag 2 oktober Natasja
Vandaag weer een dag vrij van school, kan ik wel aan wennen! Eerst lekker uitgeslapen!
s Middags moest Marco wel naar school, voor zn groepswerk
s Avonds was er weer een apero op school, een gewoonte op donderdag, en aangezien er een paar mensen uit het derde jaar klaar waren met de opleiding en dus wel wat te vieren hadden was het best druk! Weer veel bezopen klasgenoten en goedkope drank!
Vrijdag 3 oktober Natasja
Een dagje uitgaan met onze option sectorielle produits loisirs et culturels stond vandaag eerst op het programma. s Ochtends om tien uur moesten we voor een winkel met speelgoed voor kinderen staan. Daar moesten we een half uur in rond gaan lopen, die fransen zijn echt nie wijs! Een beetje in een speelgoedwinkel gaan rondlopen, er waren zelfs mensen die het interessant vonden, de lerares was superenthousiast Hierna gingen we naar het Quartz, het theater van Brest, eerst een saaie rondleiding door het theater, verzorgd door een miep van het theater die superenthousiast was, theaters zijn alleen helaas niet aan mij besteed. Nadat de lerares een half een langer doorging dan gepland, kregen we eindelijk pauze
Marco had een bad day, hij kreeg erg last van zijn kies, hij besloot dus ook om s middags maar in Cap Affairs te blijven. Na een bezoekje aan de plaatselijke tandarts was hij weer gedeeltelijk van zijn pijn af.
Voor mij ging de dag nog wel verder met de option, eerst hadden we een gesprek in een zaaltje met de directeur van het Quartz, we moesten hem vragen gaan stellen over het theaterleven, errug saai! Van die mensen die echt geïnteresseerd zijn en volop vragen gaan stellen
Na dit gesprek moesten we verplicht twee theaterstukken bijwonen Het eerste stuk ging over de Tweede Wereldoorlog, was nog best indrukwekkend voor 10 minuten, maar niet voor een half uur Daarna nog een stuk Erg vaag, mannen die een beetje liepen te schreeuwen en te stampen, ik begreep er weinig van! Om half negen was het tweede stuk eindelijk afgelopen, vrij!!! We mochten ook nog gratis een ander theaterstuk bijwonen om negen uurvoor de liefhebbers
s Avonds was er weer apero op school, maar aangezien ik om kwart over negen eindelijk weer terug was van mn kunstzinnige dagje kon ik hier niet meer heen. Marco was er wel heengeweest met Tine en co, maar het scheen ook niet erg druk te zijn geweest.
s Avonds was er ook een feest voor erasmusstudenten waar ik eerst ook heen wou, maar aangezien ik oostenrijkse Agnes niet meer kon vinden en het feest pas laat begon en niemand anders er heen ging besloot ik maar om met mn vriendje de nacht op het strand door te brengen met een fles wijn!
Zaterdag 4 oktober Natasja
Na de nacht te hebben gespendeerd op een strand in de buurt van Brest kwam ik tussen de middag weer aan bij Cap Affairs om weer eens een lekker baguette met pindakaas en hagelslag te nuttigen, lekker eten van Frankrijk gecombineerd met oerhollandse pindakaas, errug lekker!
Aangezien Martijn en Evander weer voor een paar dagen naar les Pays-Bas waren vertrokken hadden Marco en ik weer een appartement voor ons alleen!
s Middags eerst een beetje rondgehangen, gewassen! Het weer was erg slecht en begon bretonse trekjes te krijgen, regen en wind! De herfst is toch echt begonnen na een periode met mooi weer! Aan het eind van de middag nog ff een bezoekje gebracht aan het centrum van Brest.
De avond begon goed met het eten van kipcurry en rijst! Gekookt door mezelf ik ga steeds meer vooruit wat koken betreft.
Daarna even onze grote duitse vriend thomas gebeld voor zijn plannen van de avond. Hij ging samen met drie duitse vrienden naar tour du monde, een erg gezellige bar, midden in de haven van Brest. We konden meerijden met Emmeric, een franse gozer waar we wel vaker mee uitgaan.
Het was erg druk in Tour du monde, veel dronken fransen die stonden te dansen op tafels, best grappig! Later kwamen Tine, de oostenrijkse Agnes en haar franse vriendje petit Manu, duitse Carole, een vriendin van Tine die hier ook is komen studeren, ook nog naar Tour du Monde, een gezellige groep! De drie duitse vrienden vertrokken om twaalf uur al, na een paar zware dagen brest, weer naar hun kamer!
Om kwart voor een stopten ze al weer met de drankverkoop, maar aangezien wij nog niet uitgefeest waren vertrokken we naar een bar in de stad, arizona. Er trad daar een liveband op die franse chansons speelde, ook erg gezellig, al die fransen jengelden mee met de liedjes!
Om ongeveer half drie hielden we het voor gezien en is Marco naar Cap Affairs vertrokken en ik naar mn franse vriendje..
Maandag 6 oktober Natasja
Na twee vrije dagen moesten we weer om negen uur op school zijn
Weer een dagje option sectoriel, alleen nu geen bezoekjes maar een hele dag gezeur over musea, aantallen bezoeken en patrionisme, erg saai en totaal niet nuttig of interessant.
s Avonds afscheidsbarbecue van Thomas. Aangezien hij hier klaar is met zijn twee jaar ESC Brest gaat hij weer terug naar Duitsland wat hij niet erg leuk vond Voor zn afscheid hield ie voor ons allemaal een barbecue met duits vlees, speciaal geimporteeerd!
Van tevoren nog even lekkere broodjes gegeten met worst en curry!
Barbecue was gezellig, met veel vlees! Tegen elf uur weer terug gegaan, volgende dag weer om half negen beginnen
Dinsdag 7 oktober Natasja
Niet veel bijzonders vandaag. Eerst natuurlijk de dag begonnen met een baguette, daarna weer een dagje school. Project ontvangen waar we tot zes uur s avonds mee bezig zijn geweest!
Ook hadden we die dag eindelijk vastgelegd op contract dat Evander en ik vanaf 1 november onze eigen kamer krijgen!!
s Avonds weer laat gegeten en gerelaxed.
Woensdag 8 oktober Natasja
Vandaag groepswerk, gelukkig geen colleges!
s Middags even een bankrekening geopend, met zn vieren. De man van de bank kon het alleen niet helemaal aan, hij begon te zuchten en te zweten, en het ging natuurlijk op de franse manier, rustig en langzaam. In totaal hebben we er een uur gezeten om vier bankrekeningen te openen! Daarna was die arme bankmedewerker helemaal uitgeput
s Avonds werden we uitgenodigd om te komen eten bij grand Manu in zijn appartement.
Samen met Agnes, haar vriendje petit Manu, Emmeric en nog twee andere franse gozers werden we om elf uur s avonds getrakteerd op champignons met crème fraiche, kalkoen en gekookte aardappelen. Met een lekker rood wijntje erbij, baguettes en kaas.
Hij had het allemaal erg goed voor elkaar! Het was gezellig en we konden genieten van een lekkere franse maaltijd!
Tegen half een vertrokken we weer naar ons appartement.
Donderdag 9 oktober Natasja
Een hele dag vrij! Na een avondje Frans eten met veel drank eerst maar eens uitslapen Om twaalf uur belde Martijn, Evander en mij wakker.Lekker ontbeten met wederom een baguette
s Middags groepswerk voor Martijn, Marco en Evander, en een hele vrije dag voor Natasja!
Weer apero op school, maar te vroeg voor ons. Daarna was er nog een concert op Place de Liberte, maar geen van ons allen is daar heen geweest.
Vrijdag 10 oktober Evander
Zo vrijdag. Altijd goed. Wat heb ik vandaag gedaan? Oh ja, Option sectorielle agroalimentaire en gisteravond thuis gebleven. s Ochtends opgestaan en ik moest brood halen. Beetje laat, maar nog net op tijd. Dat stokbrood smaakt mij elke dag nog prima. Na het eten moest Martijn naar school voor zijn nieuwe vak CKV. Marco aanvankelijk ook, maar die is inmiddels geruild van option omdat hij CKV stom vindt. Nu volgt hij samen met mij agroalimentaire en vandaag stond voor ons een heuse creatieveling uit de reclamewereld. Zijn roots kwamen duidelijk uit het dieprvriesvak waar de sardientjes liggen en dat liet hij weten ook. Toch was het wel een interessant college:psychologie achter het consumentengedrag van de supermarktbezoeker. Twee dingen zijn we te weten gekomen. Het eerste is dat de snelle jongens van ongeveer 30 jaar uit de reclamewereld inderdaad coke snuiven en daardoor tijdens college veelvuldig bijna van hun stokje gaan. Ten tweede weten we nu dat de gemiddelde huisvrouw met drie kilometer per uur door de supermarkt loopt, waarbij zij elke seconde 60 produkten passeert én dat zij ovale vormen met paars associeert en daardoor wel of niet koopt binnen een beslissingstijd van 0,06 seconde. Nee, wij hebben niet gesnoven
s Avonds zaten we trouwens een beetje laks op de bank. Slechte zaak op vrijdag maar er waren die avond weinig feestjes waar wij van wisten. Om een uurtje of elf tóch nog maar even de korte broek en slippers verruild voor een lange met schoenen om samen met Marco een pilsje te pakken bij de Ier op de hoek. Aan de bar gaan zitten en een beetje frans neuzelen met de altijd aanwezige inboedel. Een bont gezelschap moet ik zeggen. Het was dan ook erg gezellig en daardoor baalden wij dat de pub om een uur alweer ging sluiten. Dat vond de eigenaar ook jammer en daarom had hij een taxi gebeld om naar een andere bar te gaan die langer open bleef. Hij stond er echter op dat wij meegingen en zo gezegd zo gedaan stonden we een half uurtje later in de Arizona bar. Wederom tot sluitingstijd met van alles en nog wat gesproken. Het leuke is wel dat frans praten nu heel best gaat in de kroeg en je zonder het door hebt de hele avond loopt te lullen. Je moet hier trouwens wel goed oppassen, want er zijn altijd mensen in de buurt van de wc die stiekem je bier stelen. Vond ik ook raar, maar ja:het zijn de fransen, hè , jiskefet de Boesselaere.
Zaterdag 11 oktober Martijn
Omdat het voor Evander en Marco en wel errug gezellig was de afgelopen dag/nacht, lagen die nog lekker te ronken rond een uur of 12. Intussen vonden Natasja en ik het wel eens tijd om een hapje te eten, dus hobbelden wij gezellig met zijn tweeën naar beneden om brood te halen.
Toen we weer naar boven hobbelden beseften wij dat we kop of munt moesten doen om te beslissen wie van de twee uitslapers wij mochten wekken. Al discussierend liepen wij naar boven, waar we zagen dat het lot al voor ons besloten had. Marco had zichzelf verraden door het raam open te doen en daar mee aan te geven dat hij toch echt wakker was. Normaal is Marco heel erg goed in het-doen-alsof-hij-slaapt, maar deze keer sneed hij zichzelf in de vinger. Nadat hij vrolijk kennis had genomen van het feit dat we bij ons op de kamer kwamen eten, dook hij weer onder zijn deken. Om half 2 kwam Evander nog eens langshobbelen om vervolgens lekker aan te schuiven, wat tegenwoordig nog wel eens vaker gebeurt.
De rest van de middag had iedereen zijn dingetje. Evander zocht zijn favoriete park weer op, Marco sloot zichzelf op in de kamer met zijn muziekjes en Natasja en ik gingen even de stad in. Toen we terug waren gingen we lekker gezonde hamburgers eten. In dit geval is we de mannenclub () omdat Natasja bij haar vriendje ging eten. Nadat wij ons tegoed hadden gedaan aan de broodje burger, zochten wij naar ideeen om de avond door te brengen. Evander bracht oplossing door voor te stellen om te gaan bowlen. Tja, bowlenklinkt suf, maar hier in Frankrijk denken ze daar anders over. Het party, annex bowling centre, was groter en drukker dan we dachten. Veel Fransen die daar hun zaterdag avond doorbrachten. Na een paar potjes pool hadden we het echter ook wel weer gezien en hobbelden we langzaamaan weer terug. Spontaan kregen we trek in dood schaap, dus gingen we op zoek naar de Turk op de hoek, deze was echter gesloten wat inhield dat we maar een hamburgertje gingen pikken bij ons op de kamer om vervolgens ons nest op te zoeken.
Zondag 12 oktober Marco
Vandaag was het zondag, en daar is ook zon beetje alles mee gezegd. Deze zondag hebben we eens een keer niet voor toerist gespeeld, zoals andere zondagen, maar zijn lekker thuisgebleven. Evander heeft nog zijn hardlooprondje gedaan, maar dat was het dan ook.
De rest van de activiteiten begon met uitslapen, en stevig brunchen. Das mooi, want dan is het ook al weer half 3. Daarna was het dingen als: opruimen, lezen, tv-kijken, cds draaien en een wijntje met franse kaas consumeren. Das fijn, want dan is het al zo weer een uurtje of zes. Volgens ons budget mochten we vandaag weer eens uit eten. Dat is hier al met al niet eens veel duurder dan wanneer we thuis eten, dus ach. Na een half uurtje lekker rondzwalken door het centrum kozen we een mexicaansachtig tentje uit, genaamd Charlys Tex Mex, en dat was geen slechte keus. Eend met kokosmelk vind ik trouwens niet Mexicaans, maar het smaakte wel. We waren achteraf trouwens extreem vroeg, want kwart over 9 waren we al weer thuis met een volle buik. en das niet frans.
Het was een beetje een gezapige zondag, zoals eigenlijk alleen een zondag kan zijn. Het weer had zich er wel op aangepast, want het heeft de hele dag gemiezerd. Zelfs de Cap-a-zwerver* vond het kloteweer, want hij liet zich de hele dag niet zien. Blijkbaar is zelfs zwerver zijn een beroep met rustdagen.
* rond ons résidence, cap affaires, spookt altijd een zwerver rond die vaak uren in het steegje staat, zichtbaar vanuit ons raam. Onze eigen huiszwerver dus; oftewel de cap-a-zwerver.
Maandag 13 oktober Evander
Normaalgesproken is maandag niet de leukste dag van de week, vandaag was dat anders. Ik had namelijk geen les of groepswerk. De rest wel, dus ik was de gelukkige. Rustig om 9.30 uur ontbijten, Natasja was nog bij Gilles Albert, waardoor het weer lekker rustig was op Cap affaires. Na het ontbijt ben ik gaan hardlopen bij mijn favoriete stek Penffeld, dit is een route van ongeveer 7 tot 10 kilometer langs de schone rivier Penffeld aan de voet van Brest.
Eenmaal teruggekeerd op Cap Affaires begon het toch een beetje spannend te worden; de stroom viel namelijk uit! Help, wat is er aan de hand?,dacht ik, Heb ik soms de stroomrekening niet betaald? Ik ren naar de gang en zie dat alles donker is en mensen druk en enigszins gedesoriënteerd rondrennen. Verrek, dacht ik, verrek, dit kan wel eens linke soep zijn, we zijn natuurlijk wel in Frankrijk! En in Frankrijk gebruiken ze kerncentrales! Ik volg de groene brandveilige lijnen, dezelfde als in vliegtuigen, en kom terug in mijn kamer. Daar grijp ik de grootste pan, onze bloemetjespan, uit de kast en zet hem op mijn hoofd.Zo, dacht ik, nu kan de straling mij in ieder geval niet te pakken krijgen.Ik kruip naar beneden en zoek de receptie, wat best moeilijk was, want die pan zat zo ver over mijn hoofd. Eenmaal gevonden, baan ik mijzelf een weg door de menigte richting de receptioniste. Opeens blijkt dat het gevaar is geweken, want de lampen gaan weer aan, dit was trouwens ook het moment dat ik echt wakker werd en besefte dat ik nog lekker een dagje vrij had!
Dinsdag 14 Oktober Marco
Bon, vandaag was zon dag die je in één woord kunt samenvatten: groepswerk. Onze groep: Martijn, Marco en drie franse vrouwen (Mélanie, Fabiënne (toet) en Perrine) Perrine, onze groepschef is cool. Ze is bloedserieus, en heeft enorme flaporen.Het linkeroor flapt nog harder dan het rechter en dat lost ze op door er een haarlok strak overheen te spannen. Dat blijft een grappig gezicht. Verder valt er niet zoveel te lachen tijdens ons projectwerk. Verbazing is er wel. Bijvoorbeeld bij iets wat ze zelf brainstorming noemen. Dan gaan ze drie kwartier lang woordjes opsommen, en Perrine schrijft ze allemaal netjes op een groot vel papier, want zij is de chef. Daarna gaan we eindeloos al die woordjes filteren en analyseren, want we zijn op zoek naar een geniaal thema voor een marketingwerkgroep. Ik heb trouwens wel een oplossing gevonden: heel veel meezeuren, dan zijn we uiteindelijk sneller klaar, en het is nog goed voor mn frans ook. Uiteindelijk hebben we tussen 9 en half 6 vier concrete themas gevonden, die we vanavond individueel gaan uitwerken, om daar morgen mee verder te gaan. Morgenmiddag dan, want s ochtends heb ik een afspraak met mijin andere groupe de travail; Ja ja, schiet mij maar lek. Uiteindelijk heb ik nog een uurtje aan de uitwerking besteed, en met Evander nog anderhalf uur zitten bomen als voorbereiding op het groepswerk van morgenochtend. Het fijne is, dat er voorlopig nog geen eind komt aan die lange groepsafspraken. Volgens mij is het enige gaatje in de week de donderdagochtend, dan kunnen we mooi onze bankpas ophalen en een formuliertje regelen bij het CAF.
Hoog tijd voor vakantie lijkt me.
Woensdag 15 oktober Natasja
Vandaag stond voor mij een dagje sightseeing in Bretagne met mn ouders en mn zusje op het programma. Ze waren speciaal voor mij naar Brest gekomen, erg leuk, bedankt!!!
Gister waren ze om vier uur s middags gearriveerd. Na een bezoekje aan het winkelcentrum zijn we naar de McDonalds geweest en hebben daar de hele avond gezeten. Daarna probeerden wij Le Conquet te vinden maar we kwamen uit bij de Lidl.
Donderdag 16 oktober Martijn
Omdat de ouders van Natasja deze morgen zouden vertrekken, had Natasja rond een uur of negen brood gehaald. We hadden afgesproken dat we met zn allen zouden ontbijten, ondanks het feit dat Evander, Marco en ik de hele ochtend vrij hadden. Toen Natasja bij ons aan de deur kwam voor, uiteraard, de pindakaas, strompelde ik de gang over met het broodbeleg. Marco lag nog bewusteloos in zijn bed en voor Evander gold hetzelfde. Eenmaal aangekomen bij de buren vroeg ik mijzelf af wat ik daar op dat tijdstip deed. Ik kwam tot de conclusie nix en daarom dook ik maar weer snel mijn bed in om rond een uur of half 11 wakker te worden.
Eigenlijk hadden Marco en ik het plan opgevat om deze ochtend naar het CAF te gaan om de benodigde papieren in te leveren om zo recht te krijgen op de Franse beurs, want ja, geld is geld he. Alleen door het wat langer blijven liggen, zat dat er deze ochtend niet meer in. Na het ontbijt/middageten zijn we alsnog naar het CAF gegaan, dus over een maand of 2 hebben wij hopelijk wat Frans regeringsgeld op onze Franse bankrekening staan. Marco en ik moesten vandaag voor groepswerk naar school. Voor onze option fonctionelle moeten wij een maquette maken en deze als mailing versturen. De truc is om deze mailing zo origineel mogelijk te maken. Wij, als groepje zijnde, zijn na veel pijn en moeite tot het lumineuze idee gekomen om iets met een vliegtuig te doen en iets met een co-pilote, wat hier uitgesproken wordt zonder onderscheid tussen co en pilote, maar dat terzijde. Nadat er naar verschillende bedrijven was gebeld door onze chef de groupe, zijn we naar de supermarkt gegaan om vliegtuigjes te zoeken. Na een spannende rally door de stad tussen de peugeot van Marco en de Seat van Perinne, kwamen bij de Carrefour aan. Daar hebben tevergeefs lopen zoeken naar een vliegtuig. Daarna waren Marco en ik alweer vrij omdat Marco een afspraak had bij de tandarts. We gingen toch vroeg eten omdat we s avonds nog een feestje hadden op school. Evander en ik gingen alvast aan de hamburgers en Natasja was bij Gilles Albert. Toen we allemaal klaar waren met het eten, liepen we naar onze Duitse onderbuurvrouw Tine waar zij geheel in het thema van Halloween was gedost. Het feest op school had namelijk als thema Halloween, waardoor er de meest vreemdsoortige types rondliepen. Nadat de nagels van Evander gelakt waren vertrokken we naar school. Naarmate de avond vorderde, werd het alsmaar gezelliger en kwamen we met Jan en alleman aan de praat (oftewel Jean et tous les hommes) en toen het allemaal afgelopen was slenterden wij richting huis, om tussendoor nog even een feestje bij Les Clous aan te doen. Het feestje daar had een heel ander thema, iets richting de jaren 60. Uiteindelijk kwamen we weer veilig thuis, nadat Marco nog ff op de rand van de brug naar beneden moest wateren, waar we allemaal ons bedje indoken, waarbij sommigen vergaten eerst hun kleren en lenzen uit te doen, wat wilde zeggen dat het allemaal erg gezellig was.
Vrijdag 17 oktober Evandèr
Ook al was het gezellig en laat gisteravond, vrij waren Marco en ik echter niet deze morgen.
Deze dag stond namelijk in het teken van de Bretonse trots, inderdaad ja.crêpes.
s Ochtends was er een gastspreker die ons vertelde over de juridische verplichtingen die op een pak crêpes behoren te staan. Hoe, waar en waarom dat dan moet was inderdaad een van die dingen die ik mezelf al tijden afvraag. Fraude, dat was trouwens het sleutelwoord. Jazeker, want het presenteren van crepes op een doos is keiharde business. Zo is het par exemple absoluut ontoelaatbaar wanneer je de bereidingswijze, genaamd Comté, groter op het pak zet dan het produkt zelf. Maar natuurlijk, pure fraude, mafiastreken zijn het.
s Middags hadden we alle 4 weer les. Bij Marco en mij kwam er een gastspreker die ging vertellen over de meetbare en zintuigelijke subjectieve bevestiging van smaak en kwaliteit van, je raadt het al, crêpes. Ook water was onderwerp van gesprek en daarom gingen we water proeven. Naast deze drukke bezigheden had ik nog net genoeg tijd over om te turfen hoe vaak het woord crêpe werd genoemd.
Na deze lessen, die toch ook best wel interessant zijn, begon ons weekend weer, maar deze avond zijn we niet weggeweest.
Zaterdag 18 Oktober Evandèr
Uitgeslapen, ontbeten, hardgelopen. En wel twee keer rondje Penffeld, dat is minimaal 10 kilometer!! s Avonds na het eten zijn we naar de Ierse pub op de hoek geweest. Joe, de eigenaar heet inmiddels Jony en hij heeft een dochter Barbara en een future-son-in-law Robin. Na sluitingstijd stuurden ze ons naar een andere bar onder een hotel, maar de entree was veel te duur dus dat was niet wat. Rechtsomkeerd gemaakt met het idee om Bretons dood schaap te gaan eten. Prima eten voor in de late uurtjes. Uiteraard word deze lekkernij geserveerd in een crêpe